Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα της εικαστικής μου έρευνας
στο στοιχείο του ΝΕΡΟΥ.
Απαντά σε ερωτήματα όπως: Πού συναντά κανείς την τέχνη;
Πού και πότε δημιουργείται το έργο τέχνης;
Μια απάντηση από εμένα: Η τέχνη υπάρχει μέσα στη ζωή
και η δημιουργία συμβαίνει ως αποτέλεσμα μαζί με τα βιώματα.
Η τέχνη είναι ανάμνηση,
είναι δράση,
είναι έκφραση,
είναι τροποποίηση.
Η ανάμνηση συμβαίνει στον νου, η δράση στο σώμα, η έκφραση
στα συναισθήματα. Η τροποποίηση, όμως, είναι αυτή που
συμβαίνει στην ψυχή.
Στο βιβλίο αυτό φαίνεται ότι η αλλαγή συμβαίνει στη διαδρομή,
αλλά υπάρχει στην ψυχή. Μια διαδρομή ατομική, ανεξάρτητη,
με γνώμονα την ύπαρξη. Η ύπαρξη παρατηρεί εσωτερικά και
εξωτερικά και ισορροπεί. Τότε ανασύρεται η θέληση. Η θέληση
γεννά, ο νους πλάθει και το σώμα υλοποιεί. Η αρχή βρίσκεται
στην ψυχή και αυτή οδηγεί.
Εργάζομαι στην αισθητηριακή πρόσληψη αμφίδρομα από την
ιδιότητα της ψυχής να εμφανίζει και ερμηνεύω το εικαστικό ον
προς την ψυχή του.
Η διαδρομή είναι η ομορφιά.
Η δημιουργία είναι ολοφάνερη και παντού.
Σοφία Μπόμπολη – εικαστικός
Στη διάχυτη ομορφιά του παραδείσου...,
συνεχίζει η ψυχή το αιώνιο ταξίδι στον αέναο κύκλο...,
όπως ο άνθρωπος με ορθάνοιχτες τις αισθήσεις στο σύμπαν
συνεχίζει να ονειρεύεται,
για να φτιάχνει νέους κόσμους στην αναζήτησή του,
που τους αντικρίζεις μόλις από την αρχή!
Όλα συνυπάρχουν και συνομιλούν,
με διάχυτη την πνοή της αγάπης,
το πνευματικό ύδωρ,
που διαποτίζει τα πάντα...
Όχι, δεν είναι ουτοπία,
ούτε φαντασία...,
είναι η πραγματικότητα
που πλάθει ο καλλιτέχνης στην αιωνιότητα του τώρα,
με οδηγό το ανέσπερο φως της ψυχής του,
όπου ο χρυσός αιωρείται
σαν αστρική σκόνη ενός μαγικού κόσμου,
που ακόμα δεν έχουμε ζήσει...
Αφιερωμένο
στο εικαστικό έργο της Σοφίας Μπόμπολη
Γεωργία Γιαμπουράνη ποιήτρια
Η τέχνη της Σοφίας,
Αποκαλύπτει τη βιωματική εμπειρία του φαινομένου της ζωής. Αποκαλύπτει τον εαυτό σε διάλογο με τον εαυτό. Από τον μη φαινόμενο εαυτό -1, στον +1 φαινόμενο εαυτό.
Από τα έργα της ενότητας «ΝΗΡΟΝ ΥΔΩΡ» υπάρχουν εκείνα που προκύπτουν ως φαινομενικά τυχαία, ενώ μέσα από σημειολογικές εικόνες μεταφέρουν μνήμες που ανάγονται στα αίτια της παρουσίας του φαινομένου. Αίτια που εμφανίζουν το οντολογικό αποτύπωμα ως εικόνα στο φαινόμενο του ρέοντος χωροχρόνου, ενός αχωρόχρονου αποτυπώματος. Επομένως τα έργα της ενότητας αυτής με τίτλο «Στιγμές Αρμονίας» που μοιάζουν φαινομενικά τυχαία είναι στιγμιότυπα, που περιέχουν πλήθος πληροφοριών ενός αφηγήματος.
Έτσι η ίδια η δημιουργός ανακαλύπτει τον κόσμο που έχει μέσα της.
Επιπλέον στην ενότητα των έργων «Κανόνες Ισορροπίας», στην οποία υπάρχει σχεδιαστική προϋπόθεση, ο φαινόμενος εαυτός ορίζει ένα πεδίο και προσκαλεί τον αφανή εαυτό να εκφανθεί. Είναι ένας διάλογος της Σοφίας με τη Σοφία. Συζητούν σε μια δισδιάστατη φαινομενικά επιφάνεια πού είναι απειροδιάστατη επί της ουσίας.
Στη φωτογραφική τέχνη, της Σοφίας για μένα βρίσκεται το τεράστιο καλλιτέχνημα και επίτευγμά της δουλειάς της.
Αφορά στην έννοια του διαφαινόμενου, στην προοπτική, ότι πρόκειται να συμβεί. Μιλά για μια υλική επιφάνεια που διαφαίνεται το κάτι. Αφηγείται το ένα, μια ανάλυση της πληροφορίας ότι η μια περιέχει πολλές, το ένα δεν είναι ποτέ ένα, αλλά πολλά...
Μιλά για την κρυσταλλική δομή, που υπάρχει στην συμπαντική δομή.
Μιλά γι αυτό που συμβαίνει και πως φαίνεται.
Μιλά για την πολλαπλότητα που προσλαμβάνουμε και καθιστά δυσχερή την επικοινωνία μεταξύ μας.
Το έργο της Σοφίας Μπόμπολη περιέχει φιλοσοφικό περιεχόμενο.
Σπύρος Κοντόπουλος - Αρχιτέκτων
